Wykańczanie tekstyliów to techniczna metoda obróbki, która nadaje efekt kolorystyczny, efekt morfologiczny (gładkość, zamsz, krochmalenie itp.) do tkaniny.Wykańczanie końcowe to proces, który poprawia wygląd i dotyk tkaniny oraz poprawia właściwości użytkoweco jest ważne dla wytworzenia produktu o wysokiej wartości dodanej i zwiększenia fabrykikonkurencyjny.
Zastanówmy się więc, czym one są i co mogą zrealizować.Jesteśmy do Twojej dyspozycji kompletne rozwiązanie projektu tekstylnego.Prosimy o kontakt z nami.
Stentering to proces wykorzystujący plastyczność celulozy, jedwabiu, wełny i innych włókien w mokrych warunkach do stopniowego rozszerzania szerokości tkaniny do określonego rozmiaru i suszenia, przy jednoczesnym ustabilizowaniu wymiarów tkaniny.W niektórych procesach, takich jak czyszczenie i wybielanie, drukowanie i farbowanie przed wykończeniem, tkanina jest często poddawana naprężeniu osnowy, co powoduje, że tkanina rozciąga się w kierunku osnowy i kurczy się w kierunku wątku, a także występują inne wady, takie jak nierówna szerokość , nierówne krawędzie tkaniny, szorstki dotyk itp. Aby tkanina miała jednolitą i stabilną szerokość oraz poprawić powyższe niedociągnięcia i zmniejszyć deformację tkaniny w procesie noszenia, po zakończeniu procesu barwienia i wykańczania, tkanina wymaga stenterowania.
Sprawdź najnowszą maszynę Stener, aby uzyskać więcej informacji.
2. Obkurczanie wstępne
Wstępne obkurczanie to proces zmniejszania skurczu tkanin po zanurzeniu w wodzie metodami fizycznymi.W procesie tkania, barwienia i wykańczania tkanina jest napinana w kierunku osnowy, a wysokość fali wyboczeniowej w kierunku osnowy jest zmniejszana, co powoduje wydłużenie.Kiedy tkanina z włókien hydrofilowych jest nasycona wodą, włókno pęcznieje, a średnica przędz osnowy i wątku wzrasta, co zwiększa wysokość fali wyboczenia osnowy, skraca długość tkaniny i powoduje skurcz.Kiedy tkanina jest sucha, pęcznienie znika, ale tarcie między przędzami nadal utrzymuje tkaninę w stanie skurczu.Mechaniczne obkurczanie wstępne polega na rozpylaniu pary lub natrysku w celu zwilżenia tkaniny, a następnie nałożeniu
mechaniczne wytłaczanie w kierunku osnowy w celu zwiększenia wysokości fali wyboczeniowej, a następnie luźne wysuszenie tkaniny.Skurcz wstępnie skurczonej tkaniny bawełnianej można zmniejszyć do mniej niż 1%, a miękkość tkaniny poprawi się dzięki wzajemnemu wytłaczaniu i tarciu między włóknami i przędzami.Tkaninę wełnianą można wstępnie skurczyć przez relaksację.Po zanurzeniu i zwinięciu w ciepłej wodzie lub spryskaniu parą tkanina jest powoli suszona w stanie rozluźnionym, tak aby tkanina kurczyła się zarówno w kierunku osnowy, jak i wątku.Kurczenie się tkaniny jest również związane z jej strukturą.Poziom skurczu tkanin jest często oceniany na podstawie skurczuwskaźnik.
3．Gniecenie — opór
Proces zmiany pierwotnego składu i struktury włókna, poprawy jego sprężystości i utrudnienia gniecenia się tkaniny w trakcie noszenia nazywany jest wykończeniem odpornym na zagniecenia.Stosowany jest głównie do czystych lub mieszanych tkanin z włókna celulozowego i może być również stosowany do tkanin jedwabnych. Po wykończeniu odpornym na zagniecenia, zwiększa się zdolność tkaniny do regeneracji, a niektóre właściwości wytrzymałościowe i właściwości użytkowe ulegają poprawie.Na przykład znacznie poprawiono odporność na zagniecenia i stabilność wymiarową tkanin bawełnianych, a także można poprawić zdolność do prania i szybkość suszenia.Chociaż wytrzymałość i odporność na zużycie zmniejszą się w różnym stopniu, pod kontrolą normalnych warunków procesu, jego wydajność zużycia nie ulegnie zmianie.Oprócz odporności na gniecenie, nieznacznie wzrosła również wytrzymałość tkaniny wiskozowej na zerwanie, zwłaszcza wytrzymałość na zerwanie na mokro.Jednak wykończenie odporne na zagniecenia ma pewien wpływ na inne powiązane właściwości, takie jak wydłużenie tkaniny przy zerwaniu zmniejsza się w różnym stopniu, odporność na pranie zmienia się w zależności od środka wykańczającego, a odporność na pranie produktów barwionych poprawia się, ale niektóre środki wykańczające zmniejszają światłotrwałość niektórych barwników.
4．Ustawienie grzania，
Utwardzanie termoutwardzalne to proces, dzięki któremu włókna termoplastyczne i ich mieszanki lub przeplatane tkaniny stają się względnie stabilne.Stosowany jest głównie do obróbki włókien syntetycznych i ich mieszanek, takich jak nylon czy poliester, które po podgrzaniu łatwo się kurczą i odkształcają.Tkaniny z włókien termoplastycznych będą wytwarzać naprężenia wewnętrzne w procesie tekstylnym i są podatne na zmarszczki i odkształcenia pod wpływem wilgoci, ciepła i siły zewnętrznej w procesie barwienia i wykańczania.Dlatego w produkcji (zwłaszcza w obróbce cieplnej na mokro, takiej jak barwienie lub drukowanie), tkanina jest ogólnie poddawana obróbce w nieco wyższej temperaturze niż późniejszy proces naprężania, to jest stabilizacja termiczna, aby zapobiec kurczeniu się i deformacji tkaninę i ułatwić późniejszą obróbkę.Ponadto przędza elastyczna (włókno), przędza o niskiej elastyczności (włókno) i przędza objętościowa mogą być również wytwarzane w procesie stabilizacji termicznej w połączeniu z innymi efektami fizycznymi lub mechanicznymi
Oprócz poprawy stabilności wymiarowej, inne właściwości tkaniny utwardzanej termicznie również ulegają odpowiednim zmianom, takie jak właściwość sprężystości na mokro i właściwość odporności na mechacenie są poprawione, a uchwyt jest sztywniejszy;Wydłużenie przy zerwaniu włókna termoplastycznego zmniejsza się wraz ze wzrostem naprężenia utrwalania termicznego, ale wytrzymałość zmienia się nieznacznie.Jeśli ustawiona temperatura jest zbyt wysoka, obie znacznie się obniżają;Zmiana właściwości barwienia po stabilizacji termicznej różni się w zależności od odmiany włókna.
Czas postu: 09-09-2022